ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

“Την εμπιστοσύνη του ΣΥΡΙΖΑ στις Ένοπλες Δυνάμεις και την Ελληνική Αστυνομία, εξέφρασε ο Θοδωρής Δρίτσας τομεάρχης ‘Άμυνας του κόμματος.” Λίγα μόλις λεπτά μετά από τη δημοσιοποίηση των exit polls των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, η παραπάνω είδηση αφορούσε στην πρώτη επίσημη κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

“Από αυτή τη στιγμή η χώρα έχει κυβέρνηση”, δηλώνει την επομένη ο αρχηγός του (συγκυβερνώντος) ακροδεξιού κόμματος, Καμμένος.

“Το Κράτος έχει συνέχεια”, λέει, μεταξύ άλλων, τρεις μέρες αργότερα ο υπουργός οικονομικών Βαρουφάκης, κατά την παραλαβή του υπουργείου.

“Ο κοινός μας αγώνας συνεχίζεται”, καταλήγει στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός Τσίπρας, αμέσως μετά την συμφωνία για την (κατ’ αρχήν) τετράμηνη παράταση του μνημονίου.

Το ελληνικό Κράτος, πιστός και τυφλός δούλος του, παγκοσμιοποιημένου πια, καπιταλιστικού συστήματος, βασιζόμενο έως χθες στο “καθεστώς έκτακτης ανάγκης”, την καταστολή και την αυταρχικότητα, επιχειρεί σήμερα να μεταλλαχθεί. Μετά από πέντε χρόνια φτωχοποίησης, εξαθλίωσης και εξευτελισμού του λαού, ύστερα από τη διάλυση κάθε μορφής κοινωνικής πρόνοιας, νιώθοντας το βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, των χιλιάδων αστέγων, των χιλιάδων αυτόχειρων στην πλάτη του και κάτω από την απειλή πως η ασφυξία της κοινωνίας θα πνίξει τελικά το ίδιο, αντιλαμβάνεται πως -σαν γνήσιο φίδι- πρέπει να αλλάξει δέρμα. Δεν παραλείπει όμως ταυτόχρονα να δηλώνει πως κάτω από το καινούριο του κοστούμι, παραμένει φίδι. Και όλοι ξέρουν πως τα φίδια τσιμπούν μόνο τους ξυπόλυτους…

Κοντά δυο μήνες λοιπόν μετά το “για πρώτη φορά Αριστερά”, οι μάσκες πέφτουν. Οι προεκλογικές εξαγγελίες μετατίθενται η μία μετά την άλλη στο απώτερο μέλλον ελέω “ορίζοντα τετραετίας”. Η ρήξη με τους κακούς δανειστές, δίνει τη θέση της στην αντικατάσταση της “Τρόικας” από τους “Θεσμούς”. Ο εγχώριος πόλεμος που υπόσχονταν τα επιφανή στελέχη της κυβέρνησης απέναντι σε μεγαλοεργολάβους, καναλάρχες και γενικότερη ντόπια οικονομική ελίτ, δίνει τη θέση της σε λογικές πάταξης της φοροδιαφυγής από τον απλό πολίτη/ρουφιάνο/φορολογικό κατάσκοπο. Οι αριστερές κορώνες περί διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας, μετατρέπονται σε άναρθρες κραυγές περιθωριοποιημένων “συνιστωσών”. Και η κατρακύλα, προφανώς στα μάτια των απατημένων/προδομένων ψηφοφόρων και μόνο, δεν έχει τέλος…

Απέναντι από το καλό (αριστερό) και το κακό (δεξιό) Κράτος, κατά το “πρότυπο” του καλού και κακού μπάτσου, στέκονται οι πολιτικοί κρατούμενοι των φυλακών της αστικής δημοκρατίας.

Οι, από τις 2 Μαρτίου, απεργοί πείνας Δ. Κουφοντίνας, Ν. Μαζιώτης, Κ. Γουρνάς, τα μέλη του Δικτύου Αγωνιζόμενων Κρατουμένων και τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, αντιλαμβανόμενοι πως η “αλλαγή φρουράς” στη διακυβέρνηση του εξαθλιωμένου λαού δεν είναι παρά μόνο μια κίνηση τακτικής στον ταξικό πόλεμο που μαίνεται, ζητούν την άνευ όρων δικαίωση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Τις τελευταίες ημέρες αρχίζουν απεργία πείνας και Τούρκοι κρατούμενοι, κρατούμενοι από τη φυλακή του Δομοκού σε ένδειξη συμπαράστασης, δύο κρατούμενες από τις φυλακές Νεάπολης Λασιθίου, καθώς επίσης και ο κρατούμενος Μοχάμεντ-Σαιντ Ελτσιμπάχ, της ε1 πτέρυγας Δομοκού.

Τα αιτήματά τους είναι τα εξής:

• Κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ΄

• Άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας

• Άμεση απελευθέρωση της μητέρας των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου και της συζύγου του δεύτερου και την παύση κάθε δίωξη εναντίων των συγγενικών και φιλικών τους προσώπων.

• Κατάργηση των ειδικών αντιτρομοκρατικών διατάξεων (άρθρα 187 και 187Α του Π.Κ.)

• Κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»)

• Ακύρωση της εισαγγελικής διάταξης για βίαιη λήψη DNA και την οριοθέτηση στην χρήση και την επεξεργασία του σαν αποδεικτικού μέσου

Όσες και όσοι συνειδητοποιούν πως για να υπάρξει μία πραγματική… ελπίδα για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία, δεν μπορούν παρά να σταθούν με κάθε τρόπο (ηθικό, υλικό, κινηματικό) αλληλέγγυες/οι στον αγώνα αυτόν. Η δράση και η αλληλεγγύη, με αφορμή τον αγώνα των πολιτικών κρατουμένων, είναι μία ευκαιρία να αποτελέσει την αρχή μιας κοινωνικής αντίστασης, ευκαιρία ανατροπής της λογικής της ανάθεσης και επομένως της αέναης υποταγής στους κάθε φορά και διαφορετικούς επίδοξους διασώστες, έχοντας ως τελικό στόχο την κοινωνική χειραφέτηση και αυτοδιεύθυνση.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

στους κρατούμενους απεργούς πείνας

ΤΡΙΤΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ, 18.00, ΠΛ. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ, ΑΘΗΝΑ

ΛΙΒΑΔΕΙΑ

ΜΑΡΤΗΣ 2015

locos del pueblo,

αλληλέγγυες/οι