Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ

ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝΕ

ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗ

10 Ιούνη 1944. Μια ημερομηνία που θυμίζει αίμα και στάχτη. Μια ημερομηνία που βρωμάει ναζισμό, εκδίκηση και μίσος. Μια ημερομηνία που ο φασισμός έδειξε για άλλη μια φορά το αισχρό πρόσωπο του, σε ένα ακόμη χωριό. Μετά το Κομμένο Άρτας (16/8/43), το Βιάννο Ηρακλείου (16/9/43), τα Καλάβρυτα Αχαΐας (13/12/43), την Κατρανίτσα και το Μεσόβουνο Κοζάνης (24/4/44), το Δίστομο ήταν ο επόμενος σταθμός της ναζιστικής φάλαγγας, που με το πρόσχημα των αντιποίνων, βασάνισαν και θανάτωσαν αμάχους, λεηλάτησαν περιουσίες και έσπειραν φλόγες σε κάθε του γωνιά. Το τρίτο ράιχ, σε άλλη μια επίδειξη δύναμης εκτέλεσε, βίασε και έκαψε ψυχές και σώματα, για να εκδικηθεί και να εκφοβίσει, για να αποδείξει την ολοκληρωτική του κυριαρχία, ώστε να εκμηδενίσει κάθε μορφή μελλοντικής αντίστασης.

71 χρόνια μετά, το τρίτο ράιχ δεν υπάρχει, και τα πολυβόλα της Βέρμαχτ «δεν σκοτώνουν πια». Μπορεί ο πόλεμος να τελείωσε, οι πληγές όμως ακόμα δεν έχουν επουλωθεί. Και πώς να επουλωθούν, όταν η εξουσία, είτε με τη συντηρητική της μορφή υποθάλπει φασιστικές μονάδες, είτε ντυμένη με τον μανδύα της αστικής δημοκρατίας παρεισφρέοντας σ’ αυτήν τα ναζιστικά μορφώματα τύπου χρυσή αυγή, απομυζεί τις ζωές μας.

Από τους ταγματασφαλίτες και τους γερμανοτσολιάδες, στους χουντικούς και τους χρυσαυγίτες. Στον ελλαδικό χώρο, έχοντας περάσει έναν εμφύλιο, όπου οι σπόροι του φασισμού βλάστησαν, και μια χούντα, όπου καρποφόρησαν χωρίς κανένας να τους ξεριζώσει, φτάσαμε σε μια κατάσταση, όπου 425.900 φασίστες υποστήριξαν, με τις εκλογές το 2012, τη χρυσή αυγή. Το γεγονός αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ο φασισμός όχι μόνο δεν εξαλείφθηκε, αλλά απέκτησε και κοινοβουλευτική νομιμοποίηση. Νομιμοποίηση που υπό την κάλυψή της οι φασίστες μπορούσαν να συνεχίσουν τις δολοφονικές τους επιθέσεις ανενόχλητοι, απέναντι σε ανθρώπους διαφορετικής χώρας προέλευσης, διαφορετικών σεξουαλικών προτιμήσεων και πολιτικής ταυτότητας, προπαγανδίζοντας ταυτόχρονα ότι αυτοί, ως καθαροί, έλληνες μπορούν να σώσουν το έθνος.

Από την Ε.Ε. και τους τραπεζοχρηματιστές, στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση. Μετά από αμέτρητες μεταπολεμικές διαβουλεύσεις, συζητήσεις και συνθήκες, φτάσαμε στο 1992 όπου με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, μας υποδείχθηκε ο δήμιος που θα μας κρεμάσει. Το ελληνικό κράτος, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά του, καθώς και τα συμφέροντα της εγχώριας αστικής ελίτ, γίνεται ηθελημένα μέρος του ευρωπαϊκού τραπεζικού και συνολικότερα του οικονομικού συστήματος, ένα σύστημα που έχει ως στόχο να κατακρεουργήσει, τα όποια δικαιώματα είχαμε από γεννησιμιού μας, μην αφήνοντας μας ίχνος αξιοπρέπειας. Παύουμε πλέον να είμαστε άνθρωποι και γινόμαστε γρανάζια για τις μηχανές της παγκοσμιοποίησης. Γι’ αυτούς δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά αμέτρητοι και ασήμαντοι αριθμοί, μέρος ενός πειράματος, που θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται, εκτός και αν του σταθούμε εμπόδιο.

Από την οικογένεια και το σχολείο, στην εργασία και στα χόμπι. Μπορεί ο ορισμός πατριαρχική οικογένεια να ανήκει σε παρελθόντα έτη, όμως το αρχέγονο εξουσιαστικό πρότυπο, καθώς φαίνεται είναι βαθιά ριζωμένο, κάνοντας εμφανή τα βίαια κατάλοιπα του και στις μέρες μας. Ο ισχυρός γονέας επιβάλει στα παιδιά- ιδιοκτησίες του, τον τρόπο που θα μεγαλώσουν, που θα κινούνται, που θα μιλούν. Επιβάλει τα πιστεύω του και την κουλτούρα του, χωρίς να επιτρέπει περιθώριο λάθους και αντίρρησης, γιατί επιδιώκει να αναθρέψει τους άξιους συνεχιστές του. Τα παιδιά αποτελούν μέρος της σφαίρας εξουσίας του, και ως τέτοια απαγορεύεται να λειτουργούν αυτοβούλως. Αποτελούν το συμπλήρωμα του άψογου, κατά τα άλλα, κοινωνικού προτύπου. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και τα σχολεία. Ο παιδαγωγός-παντογνώστης και λειτουργός της εκπαίδευσης, είναι αυτός που συνεχίζει το εξουσιαστικό έργο της οικογένειας. Το σχολείο παρέχοντας μεθοδευμένη ελλιπή γνώση στους μαθητές, έχοντάς τους συνέχεια υπό την κυριαρχία του, δημιουργεί άβουλες μονάδες, έτοιμες για την αγορά εργασίας. Σκοπός είναι η παραγωγή όμοιων οκνηρών ανθρώπων, εύκολα χειραγωγημένων, χωρίς σθένος για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Αν και τα εργασιακά δικαιώματα συνεχώς μειώνονται προς όφελος του εργοδότη, αν και οι απεργίες γίνονται υπό την απειλή της απόλυσης, αν και οι εργατοπατέρες-σωτήρες ξεπουλήθηκαν στους δυνάστες τους, παρόλα αυτά ο εργαζόμενος εξακολουθεί να ζει στη μισθωτή σκλαβιά του, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για το αφεντικό που τον μαστιγώνει. ΌΣΟ και να του στερούν τα δεδουλευμένα ή τον ελεύθερο χρόνο του, όσο και αν ο χώρος εργασίας έχει γίνει το κολαστήριο του, θα συνεχίσει να εργάζεται, εθελοτυφλώντας στον φασισμό της εργοδοσίας. Όμως το μαστίγιο που κρατά το αφεντικό είναι το ίδιο που θα χρησιμοποιήσει και αυτός, όταν θα βρεθεί με το πλήθος σε κερκίδα, για να τσακίσει όποιον φοράει διαφορετικά χρώματα, όποιον υποστηρίζει διαφορετική Α.Ε. και όποιον πάει κόντρα στη λογική του παραλογισμού του.

Από τη θρησκεία και την τηλεόραση , στους μπάτσους και τη δικαιοσύνη. Οι θρησκείες μέσω των ιερέων και των πιστών τους, λειτουργούν πολλές φορές σαν ανεξάντλητη πηγή μίσους και αντιπάθειας για τον αλλόθρησκο, τον δογματικό, τον άθεο. Δεν είναι λίγα τα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, όπου οι θρησκευτικές κόντρες έχουν καταλήξει σε πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ κρατών και εθνών. Το μίσος, ο ρατσισμός και η φασιστική οργή των θρησκειών, δε θα μπορούσε να μην έχει την υποστήριξη και από τα media. Στο όνομα της καθοδηγούμενης ενημέρωσης, επιστρατεύονται σε ρόλο φερέφωνου, στο πλευρό της θρησκείας, της εξουσίας και των αφεντικών, για να προωθήσουν τις εκάστοτε αστικοδημοκρατικές-φασιστικές τους αντιλήψεις. Συμπορευόμενοι με την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία, κρατούν ψηλά τη σημαία του φασισμού πάνω από τα κεφάλια μας, χαρίζοντας απλόχερα τραύματα, σφαίρες και κελιά.

Θα έπρεπε όμως να ήταν πια κοινώς παραδεκτό και αντιληπτό, με όλες τις πληγές που φέρουμε στις πλάτες μας, πως είτε οι δημοκρατίες των τραπεζών, είτε ο φασισμός με τα παραπετάσματα του, μόνο αρνητικές συνέπειες γεννούν. Όπως πχ ο λεγόμενος κύκλος του μίσους, που αναπόφευκτα οδηγεί σε τυφλά βίαια χτυπήματα, απέναντι σε καθετί διαφορετικό. Από τη μία πλευρά λοιπόν, οι κατ’ επίφαση και μόνο, νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πλουτοκρατών, νομοθετώντας κατά το δοκούν, και από την άλλη, αναλόγως των περιστάσεων, τα φασιστικά πογκρόμ με κάθε είδους επιθέσεις, σε κάθε τι το επικίνδυνο-διαφορετικό-επαναστατικό. Οι δύο πλευρές δηλαδή του ίδιου νομίσματος. Της εξουσίας. Εξουσίας που όσο υπάρχει, μας αφυπνίζει και μας θυμίζει ότι ο αντιφασισμός από τη μία, και ο αγώνας για την ανατροπή του κεφαλαίου και του κράτους από την άλλη, έχει γίνει πια τρόπος ζωής.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Συνέλευση Αναρχικών Λιβαδειάς

Βιάννος Ηρακλείου, Μεσόβουνο και Κατρανίτσα Κοζάνης, Μονοδένδρι Λακωνίας, Κομμένο Άρτας, Καλάβρυτα Αχαΐας, Χορτιάτης Θεσσαλονίκης, Δίστομο Βοιωτίας. Περιοχές του ελλαδικού χώρου που το άκουσμα του ονόματός τους θυμίζει φωτιά, μπαρούτι και θρήνο. Περιοχές όπου η λύσσα και το μένος των ναζιστών  κατέστρεψε σπίτια, σκότωσε ανήλικους και ενήλικους, βίασε και βασάνισε σώματα και ψυχές. Και δεν είναι μόνο αυτές. Εκατοντάδες πόλεις και χωριά στην επικράτεια έχουν ακόμη ανοιχτές πληγές από τη λαίλαπα του φασισμού. Μια λαίλαπα που ακόμη και σήμερα δεν έχει καταλαγιάσει στα μυαλά των κατοίκων. Δύσκολα θα σβήσουν από τη μνήμη τους οι εικόνες από τα συντρίμμια και τις στάχτες των σπιτιών τους, τα ουρλιαχτά και οι κραυγές των δολοφονημένων και το σύμβολο της σβάστικας που σκόρπισε την καταστροφή.

Σχεδόν 70 χρόνια μετά την επέλαση των αντρών της Βέρμαχτ και η οσμή από την τέφρα και το αίμα αιωρείται ακόμη στην ατμόσφαιρα, σαν να μην έφυγε ποτέ. Μπορεί ο πόλεμος να τέλειωσε και οι  γερμανοί ναζί να επέστρεψαν στον τόπο τους, έμειναν όμως οι υποστηρικτές και οι συνεργάτες τους. Αυτοί δηλαδή που επιδείκνυαν κομμένα κεφάλια αγωνιστών κατά την διάρκεια του εμφύλιου, συνεργάτες των άγγλων, των αμερικανών και οποιουδήποτε θα τους έδινε λίγη εξουσία. Όσοι γερμανοτσολιάδες επέζησαν από τον εμφύλιο και τις πηγάδες, αποτελέσαν το ελληνικό κράτος, διατηρώντας τις θέσεις τους και τα αξιώματά τους, μεταδίδοντας έτσι και στους απογόνους τους την τέχνη της ρουφιανιάς και του εκφοβισμού.

Αυτοί που στον πόλεμο συνεργάστηκαν με τα SS, αυτοί που στην δικτατορία του 1967-74 κατέδωσαν πολίτες στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, βρίσκουν στις μέρες μας συνεχιστές του έργου τους. Η χρυσή αυγή είναι η παράταξη με τις ίδιες ιδέες, φιλοναζιστικές, που είχαν οι ταγματασφαλίτες στην κατοχή, και εθνικιστικές-φασιστικές, που η χούντα προσπάθησε να επιβάλλει στους πολίτες. Η πολιτισμική ανωτερότητα του έθνους και της λευκής φυλής, που υποστηρίζουν οι οπαδοί της χρυσής αυγής, είναι καθαρά η συνέχεια του μισαλλόδοξου έργου που δεν πρόλαβε να τελειώσει ο Χίτλερ και τα SS. Η δράση των νεοναζιστών στηρίζεται στον “καθαρισμό” της κοινωνίας από τους μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αριστερούς και εβραίους, όπως ακριβώς έδρασαν και τα γερμανικά στρατεύματα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, για την επικράτηση του ναζισμού στην ανθρωπότητα. Το σύμβολο της σβάστικας, που προκαλεί οργή και μίσος, τουλάχιστον σε όσους έχασαν δικούς τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια του πολέμου, έχει υιοθετηθεί από τις φάλαγγες των χρυσαυγιτών, προβάλλοντάς το σαν αρχαιοελληνικό χωρίς να αρνούνται το ναζιστικό του ύφος. Ο χαιρετισμός τους προς τη σβάστικα με τεντωμένο το δεξί χέρι, θυμίζει άλλες εποχές και καταστάσεις, που μόνο ένας ηλίθιος μπορεί να πιστέψει ότι απευθύνεται ως χαιρετισμός στον ήλιο. Τέλος, από την ίδρυση της, η χρυσή αυγή προβάλλει ευθέως μέσω της εφημερίδας της, το ρατσισμό, το ναζισμό, τον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία, το χουλιγκανισμό, τον φανατισμό και την τρομοκρατία απέναντι σε κοινωνικές ομάδες και φυλές, την στρατιωτικοποίηση του πλήθους, καταστάσεις δηλαδή που έχουν επαναληφθεί στην ιστορία μέσω της προπαγάνδας του τρίτου Ράιχ.

Εκατοντάδες μνημεία με αναγραμμένα τα ονόματα πεσόντων και εκτελεσθέντων από τα όπλα των ναζιστών, είναι διασπαρμένα στον ελλαδικό χώρο για να μας θυμίζουν ότι όταν ο φασισμός αποκτήσει εξουσία μόνο καταστροφή μπορεί να φέρει. Εφόσον ο φασισμός ποτέ δεν εξαφανίστηκε και δεν καταπολεμήθηκε ολοκληρωτικά, συνεχίζει να εξαπλώνεται στη σημερινή κοινωνία. Μια μόδα που έχει το προσωπείο του χρυσαυγίτη, που οπλοφορεί και επιτίθεται στον οικονομικό μετανάστη, που προωθεί τη στρατοκρατία έναντι στον ανθρωπισμό και στην άμεση δημοκρατία, που βρίζει χωρίς επιχειρήματα όποιον έχει διαφορετική αντίληψη, που μπαίνει στα σπίτια μέσω της τηλεόρασης προβάλλοντας ένα life style αυταρχικό, φαλλοκρατικό και υπέρ αρρενωπό. Μια μόδα των ηλιθίων, της εργατικής τάξης που αρνείται να σκεφτεί, του κάθε μαλάκα νοικοκυραίου που πιστεύει ότι θα βάλει μπράβους “να κάνουν ντα” το σύστημα και τους πολιτικούς, που ο ίδιος τόσα χρόνια στήριξε. Φασισμός βέβαια δεν είναι μόνο τα ορφανά του Χίτλερ. Φασισμός είναι το ίδιο το κράτος που στήνει στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες και τοξικοεξαρτημένους, βασανίζει αγωνιστές και εξεγερμένους στα κρατικά μπουντρούμια, τσακίζει δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης, κερδισμένα με αίμα και αγώνες. Φασισμός είναι να σου λένε ότι το πρόβλημά σου σήμερα είναι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που έχουν παιδιά μεταναστών, τα νοσοκομεία επειδή παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε άπορους και μετανάστες. Φασισμός είναι να σε αποκαλεί η εξουσία τεμπέλη και να σου ρίχνει την ευθύνη που λιποθυμάνε τα παιδιά σου από την πείνα.

Ο ναζισμός απλώνει τις ρίζες του και καρποφορεί, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των αφεντικών που προκαλούν την κατευθυνόμενη κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο. Αποσυντονίζοντας τα πλήθη από τα προβλήματα της καθημερινότητας, υπερτονίζοντας τη πατριωτική ανύψωση, κερδισμένοι βγαίνουν αυτοί που ελέγχουν τον πλούτο και εκμεταλλεύονται αυτά που μας ανήκουν. Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός, το κράτος, η εξουσία και όποιος δεν το βλέπει σήμερα ειδικά, είναι τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματ’ εί…

Οφείλουμε στα θύματα του ναζισμού να οργανώσουμε την τάξη μας και να τσακίσουμε τους εκμεταλλευτές μας και κάθε φασιστική ιδέα. Προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και την αυτοδιαχείριση για την αναρχία και την κοινωνική απελευθέρωση.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον

LOCOS DEL PUEBLO

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

locosdelpueblo.espivblogs.net